متن اشعار محمود کریمـی محرم 97

متن کامل اشعار محمود کریمـی محرم 97

در این پست متن کامل اشعار محمود کریمـی درون محرم 97 را آماده کرده ایم و همچنین شما مـیتوانید درون ادامـه فایل صوتی مربوط بـه اشعار محمود کریمـی درون محرم 97 را بشنوید و دانلود کنید.

متن اشعار محمود کریمـی شب اول محرم 97

دانلود فایل صوتی مداحی محمود کریمـی شب اول محرم 97

شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی
اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتِلُونی
وَ بِجَرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمـیـعاَ تَنْظُرونی
کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی
وسقوه سهم بغــــی عوض الماء المعین
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
—————–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97———————–
سلام ماه مناجاتیـان سلام هلال
سلام ای کـه تویی بر مدار عرش کمال
منور هست جهان از کمال حیدر و آل
و علم نور فی قلب درون مسیر کمال
تحولیست درون عالم محرم هر سال
به تاب بر دل ما یـا محول الاحوال
محرم آمده از راه مرده زنده کند
به اشک تیغه شمشیر دین برنده کند
اگر نبود محرم اگر نبود قیـام
نبود هیچ اثری از پیمبر و اسلام
اگر نبود محرم اگر نبود پیـام
نمانده بود ز اسلام ناب حتی نام
اگر نبود محرم اگر نبود امام
حلال بود حرام و حرام بود حلال
گمان مدار کـه اسلام و عشق مـیمـیرد
به شور ماه عزا جان تازه مـیگیرد
اگر نبود محرم دعا هدر مـیرفت
تمام معجزه ی انبیـا هدر مـیرفت
فقط نـه خون دل مصطفی هدر مـیرفت
که صبر و زحمت شیر خدا هدر مـیرفت
بماند اینکه چه مـیشد چه ها هدر مـیرفت
کبودی رخ خیر النساء هدر مـیرفت
نوشتند کـه باز این چه شورش است
مگر کـه صور را ندمـیدند و آمده محشر
عزای اول آن کشته عالم زر بود
کسی کـه زد اول خود پیمبر بود
کسی کـه ناله اول کشید حیدر بود
کسی کـه لطمـه ی اول نواخت مادر بود
و این عزای عظیم از هجوم بر درون بود
دری کـه شرط نجات از عذاب محشر بود
رسید شعله آن درون به کربلای حسین
شروع شد ز همان کوچه ها عزای حسین
غبار فتنـه چو برخواست روی حق گم شد
حسین کشته ی تیغ سکوت مردم شد
چو بوسه گاه رسل بوسه گاه هیزم شد
به سمت خیمـه ی آل علی تهاجم شد
جهان ز ماتم آن کوچه درون تلاطم شد
که بوسه گاه نبی جای بوسه ی سم شد
به سمت مسجد بردند که تا که حیدر را
گذاشت شمر بـه حلقوم شاه خنجر را
—————–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97———————
تقصیر من هست زیر و رویت د
ای کاش گلویت را نمـی بوسیدم
آمد کنار گودال دل شکسته
دید کـه شمر بی حیـا
روی حسین نشسته
او مـیکشید و من مـیکشیدم
او خنجر از کین من ناله از دل
او مـیبرید و من مـیب
او از حسین سر من از دل
کسی کـه نفس خودش را شکست بسم الله
تمام روضه همـین جمله هست بسم الله
تن شریف تو درون خون نشست بسم الله
دوباره باز درون خانـه درون مدینـه شکست
دوباره خصم لگد زد بـه شکست
صورت بابا روی خاک موهاش تو پنجه های قاتل ضربه بـه ضربه
به روی دامن مادر سرت بریده شد
تنت بـه این طرف و آن طرف کشیده شد
برای پیرهن پاره تن دریده شد
بهشت زیر لگد های اسب دیده شد
به خیمـه قامت اطفال هم خمـیده شد
صدای مادرت از قتلگاه شنیده شد
ز عرش آمد از آن لحظه این چنین فریـاد
عزیز فاطمـه از اسب بر زمـین افتاد
یک نفر درون مـیان گودال
صد نفر مـیزدند زینب را
یکی از بچه ها صدا زد
بدوید را کشتند
دامن رو بچه ها گرفتند
جان بیـا بیـا
ما کـه غیر توی رو نداریم جان
شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی
اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
پیغام کربلا بـه نجف برد جبرئیل
یـا مرتضی علی پسری داشتی چه شد
پیغام علقمـه نجف برد جبرئیل
یـا مرتضی علی قمری داشتی چه شد
—————متن اشعار محمود کریمـی محرم 97———————-
راوی شـهید آوینی
قافله عشق درون سفر تاریخ هست و این تفسیری هست بر آنچه فرموده اند: دانلود دلبرم میرود زخم زبان میشنوم کل یوم عاشورا و کل ارضٍ کربلا… این سخنی هست که پشت شیطان را مـی لرزاند و یـاران حق را بـه فیضان دائم رحمت او امـیدوار مـی سازد.
… و تو ، دانلود دلبرم میرود زخم زبان میشنوم ای آن کـه در سال شصت و یکم هجری هنوز درون ذخایر تقدیر نـهفته بوده ای و اکنون ، درون این دوران جاهلیت ثانی و عصر توبه بشریت ، پای بـه سیـاره زمـین نـهاده ای ، نومـید مشو ، کـه تو را نیز عاشورایی هست و کربلایی کـه تشنـه خون توست و انتظار مـی کشد که تا تو زنجیر خاک از پای اراده ات بگشایی و از خود و دلبستگی هایش هجرت کنی و به کهف حَصینِ لازمان و لامکان ولایت ملحق شوی و فراتر از زمان و مکان ، خود را بـه قافله سال شصت و یکم هجری برسانی و در رکاب امام عشق بـه شـهادت رسی
————-متن اشعار محمود کریمـی محرم 97——————
به پای پرچم سرخت چه سر ها کـه نیوفتادن
فقط اون بنده هایی کـه به پات افتادن آزادن
سیـاه شد رنگ پرچم علی یـا اهل العالم
خدا گرفته ماتم محرم شد محرم
آقا جانم یـاد جسم بی کفن ای وای ای وای
یـاد زخمای بدنت ای وای ای وای
یـاد رد پا رو تنت ای وای ای وای
با سنگ مـیزدنت ای وای ای وای
یـاد جسم بی کفنت ای وای ای وای
یـاد زخمای بدنت ای وای ای وای
یـاد رد پا بـه تنت ای وای ای وای
با سنگ مـیزدنت ای وای ای وای
روی نیزه و رو زمـین ای وای ای وای
برای روضه گودال مـیمـیره نوکرت آخر
برای اون دوازده بار به منظور کندی خنجر
تو گودال و زینب بدن و سم مرکب
دوباره شد مجسم محرم شد محرم
وقت زیر و رو شدن ای وای ای وای
وقت دست و پا زدن ای وای ای وای
پیش چشم اهل حرم ای وای ای وای
با سنگ مـیزدنت
————–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97————–
واحد
شدی پاره پاره قصیده غزل مثنوی چار پاره
سراسیمـه گودال به منظور تو شد بام دار العماره
شدی مثل تسبیح گرفته زمـین با تنت استخاره
ناله زدی حسین مـیا بـه کوفه
داد زدی کوفه وفا نداره
و زخم تنت را شمرد هست نیزه ستاره
سرت را بد کـه گوش کنده شود گوشواره
که آغوش زینب به منظور رقیـه شود راه چاره
که بر بام باشد بـه یک کاروان کوفه گرم نظاره
ناله زدی حسین مـیا بـه کوفه
داد زدی کوفه وفا نداره
…….
……
قبله ی عاشقان بود ..
کعبه ز دور مـیبرد سجده بـه کربلای تو
پیشتر از ولادتم بوده بـه تو ارادتم
..
تویی امام عشق ها تو داده ای بـه خود بها
که ذات ..
دست بـه دست مـیبرند اشک محبت مرا
عنایتی کـه روز و شب گریـه ..
فاطمـه جامـه مـیدرد بر سر نی چو بنگرد
اشک ..
بر خاک واژگون ..
پنجه ظلم قاتل
سایـه بـه ت کند
معجزه مـیکند سرت
از دم روح پرورت
بخوان بخوان کـه ت سر شکند بـه پای تو
قبله ی عاشقان بود تربت با صفای تو
مگر حسین تشنـهعزیز مصطفی نبود
..
مگر بـه کربلا کفن بـه غیر ..
مگر حسین فاطمـه عزیز مصطفی نبود
————-متن اشعار محمود کریمـی محرم 97————————
صلی الله علی ساکن کرب و بلا
تشنـه ی جام بلا یـا حسین یـا حسین
————————————
پرونده سرخ یـا حسین شـهید
آوازه شد تموم عالم شنید
پرونده بود شال عزامون شد و
مارو که تا اینجا کشید
شال ماتمت آبرو بـه من داد
موج پرچمت دل را داده بر باد
قصه ی غمت دریـای نگاهم
اسم اعظمت از لبم نیفتاد
تویی کـه جلوه که تا بی کرونـه داری
تو ی من فقط تو خونـه داری
قد تموم عالم دیوونـه داری
توی دلای عاشق یـه خونـه داری
ارباب خوبم ماه عزات رو عشقه
ارباب خوبم زنات رو عشقه
ارباب خوبم کرب و بلات رو عشقه
——–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97————
صلی الله علی ساکن کرب و بلا
تشنـه ی جام بلا یـا حسین یـا حسین
همـه روز و ماه و سالم مـیدونی کـه تو چه حالم
مـیدونی کـه آرزومـه کـه تو بدی پر و بالم
ای عشق آتشین اشکای منو ببین
که شده با دل عجین یـا حسین یـا حسین
ای کشتی نجات فدای فداییـات
قربون زنات یـا حسین یـا حسین
مثل کبوترم با شده بال و پرم
تو آسمون حرم یـا حسین یـا حسین
————–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97———————
واسم نگاهت نفسه نفس بدون تو بسه بزار بیـام کرببلا کـه بی تو دنیـا قفسه
چشام که تا کم مـیاره برات بارون مـیباره دلم آروم نداره
دلم برا حرمت پر مـیزنـه به منظور تو دلبر مـی زنـه
زمون مستی منـه لباس مشکیم کفنـه تو این حسینیـه دل خدا برات زنـه
دلم چه بیقراره واست درون انتظاره دلم آروم نداره
دلم کـه به سیم آخر مـیزنـه برا حرمت پر مـی زنـه یـه دیونـه دوباره درون مـی زنـه
دلی کـه بی خونـه مـیشـه
اسیر صابخونـه مـیشـه به منظور شش گوشـه تو دوباره دیونـه مـیشـه هوا پراز غباره
زمـین چه بی بهاره دلم آروم نداره آروم نداره آروم نداره
شبا به منظور تو هق هق مـیکنم بپای غمت دق مـیکنم
خاک عزای تو بر سر مـیزنـه واسه حرمت پر مـیزنـه
اونیکه بی تو نسوزه مـیون آتیش مـی سوزه
لباس سیـامو بیـارید همون کـه بی بی مـیدوزه آقام هوام و داره براش همـیشـه زاره دلم آروم نداره
منم کوچه نشین عشق حسین
دیونـه بین الحرمـین دیونـه بین الحرمـین
دلم برا حرمت پر مـیزنـه برا حرمت پر مـیزنـه
به منظور تو دلبر مـیزنـه به منظور تو دلبر مـیزنـه
—————-متن اشعار محمود کریمـی محرم 97———————-
به دست و پای دل موی تو پیچید
گم شده بودم اما روی تو تابید
من ذره بودم ولی ماه با تو شدم خورشید
ای مـهربونم ای عشق بدم مـیدونم ای عشق
اگه مـیشـه همـیشـه پیشت بمونم ای عشق
علمدار علمدار علمدار
تمام دنیـامو زدم بـه نامت
همـه وجودم نور بـه احترامت
حرفمو ساده مـی خیلی مـیخوامت
من با کبوترای تو هم زبونم ای یـار
اگه مـیشـه همـیشـه پیشت بمونم ای یـار
علمدار علمدار علمدار

متن اشعار محمود کریمـی شب دوم محرم 97

دانلود فایل صوتی مداحی محمود کریمـی شب دوم محرم 97

شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی
اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتِلُونی
وَ بِجَرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمـیـعاَ تَنْظُرونی
کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی
وسقوه سهم بغــــی عوض الماء المعین
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
————متن اشعار محمود کریمـی محرم 97———–
کاروان از دور مـی آید بـه آغوش کویر
گرد زیر پای مرکب هاست خورشید منیر
از پی اش دل های سر گردان و شیدا و اسیر
تا مگر افتنند یک لحظه بـه دامان امـیر
شاه آید بـه همراهش وزیری همچو شیر
شرم دارد باد گرم از بوسه بر طفل صغیر
مـیدهد دم سرزمـین نینوا این نوحه را
ای شـهید کربلا اهلا و سهلا مرحبا
خوش بـه حال من کـه حالا روی چشمان منی
من کویر خشک و تو رضوان و ریحان منی
من تک خورده ز گرما و تو باران منی
من بدون روح بودم حال تو جان منی
جان من جانان من امروز مـهمان منی
من بـه دامان تو ام یـا تو بـه دامان منی
قبله گاه عشق خواهم شد بـه یمن مقدت
منتظر بودم بیـایی چشم بر ره بودمت
آقای من
خوش بـه حال من کـه مـیگردم حریم مکتبت
شام من را روشن شد از رخسار ماه هر شبت
بی قرارم بی قرار ذکر یـا رب یـا ربت
بی قرارم لفظ استرجاع آمد بر لبت
ای فدای گرد و خاک مانده روی مرکبت
کاش مـیشد من بیـایم پیشواز زینبت
خون پاک انبیـا با خاک من آمـیخته پیش پایت
….
با ابالفضلت بگو من آشنایم یـا حسین
تشنـه ی یک لحظه لبخند شمایم یـا حسین
خاک بوسم خاک سارم خاک پایم یـا حسین
قتله گاهم اولین کشته هایم یـا حسین
هر کجا خواهی روی با خاک هایم یـا حسین
ذره ذره مـیشوم پشتت مـیایم یـا حسین
جان زهرا مادرت بر چشم من منت گزار
در کنار نـهر هایم خیمـه را کن بر قرار
آقا جان
در دریـای شرف هستی و من همچون صدف
روضه ها خواندند اینجا انبیـاء ما سلف
مشتی از خاک مرا برگیر یـا مولا
به کف ترس درون دل داشتم که تا اینکه خورشید نجف
داددلداری کـه ای خاک مطهر لا تخف
با خودم گفتم مبادا بگذرد از معبرت
گر حسینی جا نماند خاک عالم بر سرت
شب کـه شد با اختران خود را چراغان مـیکنم
دفع شر از خیمـه های جان جانان مـیکنم
گر دهی رخصت بـه من یک لحظه طوفان مـیکنم
خصم را با یک اشاره سنگ باران مـیکنم
زیر پای کوفیـان را آتش افشان مـیکنم
خیل شام و کوفه را خاک بیـابان مـیکنم
آن سیـاهی را دیدی نیست نخلستان من
تشنـه ی خونن خون کودک مـهمان من
بانگ دادی بار بگشایید اینجا کربلاس
قصد کردی کـه بمانی باز امر امر شماس
وه کـه چه غوغایی بـه مـیغات بنی هاشم بپاست
رشته ی گیسوی حوریـه طناب خیمـه هاست
وقت اجلال نزول خیر النساست
گفت با عباس ای ماهم حسین من کجاست
دست را گرفتی و به صحرا سر زدی
مـیشنیدم حرف هایی را کـه با زدی
مـیشنیدم آنچه را گفتی به منظور ت
از قتیل اول آل پیمبر اکبرتاز تلزی و خون گوی اصغرت
و از وداع آخر و خون گریـه های ت
از بـه خاک افتادن عباس امـیر لشکرت
وای از آن جمله ی آخر کـه گفتی معجرت
بعد فهمـیدم چه مـیگفتی کـه در گودال شد
روضه ای درون گوش زینب خواندی و بی حال شد
آسمان نـه روز بعد مـیتپد مـیریزد ارکان جهان نـه روز بعد
آخرین بار هست که اکبرش درون خیمـه مـیگوید اذان نـه روز بعد
شعبه شعبه مـیرود تیر با شدت از آغوش کمان نـه روز بعد
شمر هم خواهد گرفت درون ته گودال سبقت از سنان نـه روز بعد
خواهد رفت سخت خنجری درون لابهاستخوان نـه روز بعد
تیغ هی درون حنجر و نیزه مـیچرخد پیـاپی درون دهان نـه روز بعد
یوم علی صدر النبی
یوم علی وجه الثری
فریـاد یـا محمدا ..
سر حسین بـه نیزه ها
چون دید زینب حزین
دور شـهید کربلا
دوره نموده اشقیـا
ناله کشید ای خدا
چند نفر بـه یک نفر
بی گمان مـی ایستد درون ته گودال یک لحظه زمان نـه روز بعد
مـیرود راس حسین درون حدود اسب بر روی سنان نـه روز بعد
مـیرود با دست پر از مـیان قتله گاهش ساربان نـه روز بعد
—–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97———–
برادر جان سلیمان زمانی
چرا انگشت و انگشتر نداری
خاک اینجا بـه ما نمـیسازد
——————–
یـاران! شتاب کنید ، قافله درون راه هست . دانلود دلبرم میرود زخم زبان میشنوم مـی گویند کـه گناهکاران را نمـی پذیرند ؟ آری ، گناهکاران را درون این قافله راهی نیست … اما پشیمانان را مـی پذیرند . دانلود دلبرم میرود زخم زبان میشنوم آدم نیز درون این قافله ملازم رکاب حسین هست ، کـه او سرسلسله خیل پشیمانان هست ، و اگر نبود باب توبه ای کـه خداوند با خون حسین مـیان زمـین و آسمان گشوده هست ، آدم نیز دهشت زده و رها شده و سرگردان ، درون این برهوت گمگشتگی وا مـی ماند
من ارادا لله بدع بکم
——————————————————
اول بـه مدینـه مصطفی بر سر زد
دوم بـه نجف شیر خدا بر سر زد
سوم همـه کن و مکان زدند
تا مادر شاه کربلا بر سر زد
بیرق عزا علم شد
رایت هدی علم شد
خیمـه گاه اهل بیت شاه کربلا علم شد
از ابد که تا الست هر چه بود هر چه هست
انبیـا اولیـا کائنات ممکنات دم گرفتند همـه
یک صدا هر کـه دارد حوس کرب و بلا بسم الله
در رکاب پسر شیر خدا بسم الله
از چشمـه تسنیم آوردند
از عصمت توحید نقاب آوردند
بر هلهله ی فرشتگان ملکوت
صد آینـه از ابوتراب آوردند
لشکر حیدر کرار زیر بیرق علمدار
در رکاب شاه اشرار دست بـه و خبر دار
از وهب که تا حبیب غرق درون عطر سیب
مـیرسد زمزمـه یـا طبی یـا غریب
دم گرفتند هم صدا هر کـه دارد هوس کرب و بلا بسم الله
اول بـه مدینـه مصطفی بر سر زد
دوم بـه نجف شیر خدا بر سر زد
سوم همـه کن و مکان زدند
تا مادر شاه کربلا بر سر زد
شد صبر درون این لوح و قلم واویلا
از قصه ی آن مشک و علم واویلا
زینب بـه حسین زیرمـیگوید
مـیلرزد از این خاک دلم واویلا
چاره ای کن ای برادر
بهر اضطرار مثل من دل نگران است
مادر علی اصغر
خیمـه گاه نـهر آب سراب خاک مذاب
وای علی وای رباب ثار الله آل الله
دم گرفتند همـه هم صدا
هر کـه گشت هست اسیر و مبتلا بسم الله
هر کـه دارد حوس کرب و بلا بسم الله
—————-متن اشعار محمود کریمـی محرم 97——————————-
سر بند سرخ یـا حسین شـهید
آوزش شد تموم عالم شنید
سر بندمون شال عزامون شدو مارو که تا اینجا کشید
شال ماتمت آبرو بـه من داد
موج پرچمت دل را داده بر باد
قصه ی غمت دریـای نگاهم
اسم اعظمت از لبم نیفتاد
تویی کـه جلوه که تا بی کرونـه داری
تو ی من فقط تو خونـه داری
قد تموم عالم دیوونـه داری
توی دلای عاشق یـه خونـه داری
ارباب خوبم ماه عزات رو عشقه
ارباب خوبم زنات رو عشقه
ارباب خوبم کرب و بلات رو عشقه
ارباب خوبم پرچم سیـاهت رو عشقه
سر بند سرخ یـا حسین شـهید
هر رو سیـاهی باهاش شده رو سفید
هر کی تورو دیده شده عاشق
دل از دو عالم برید
بزار بگم با زبون ساده
همـین حسین حسین هم از سرم زیـاده
زهرا اجازشو بـه هری نداده
سر بند سرخ یـا حسین شـهید
بند دلای ما را از بند دلای مارو از غیر بری
از اون زمانی کـه بست شد علم
به دست زینب رسید
واویلا حرم آواره شده واویلا
سر بند سرخ یـا حسین شـهید
دل ها رو که تا خیمـه ی شاه کشید
دل ها را که تا به مجلس شاه کشید
با شـهدا بین عزای حسین
همـه با هم دم بدیم
سادات بی قراره
غصه و غم هاش بی شماره
تموم غصش غم یـاره
————–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97————————-
تو وجه الله را وجهی
تو ثارالله را جانی
تو درون عین عطش دریـا سر که تا پا خروشانی
تو با زخم تنت سر که تا قدم آیـات قرآنی
تو هم سردار بی دستی و هم سقای عطشانی
تو باب حاجتیتو باب المرادی اشجع الناسی
تو عباسی تو عباسی تو عباسی
تو مانند علی کرار هستی غیر فراری
تو با بی دستی ات دست ولی الله داداری
تو هم فرمانده هم سقای طفلان هم علم داری
علم بر شانـه ات بین علم ها شد علم آری
شـهادت آبرو مند ادب ایثار فرزندت
رشادت سایـه ی قامت شـهامت طفل دلبندت
تو آن ماهی کـه در هر دل هزاران انجمن داری
تو آن شمعی کـه تا محشر هوای سوختن داری
ای مرا دلبر و دلدار،(بیـا برگردیم2)
خیمـه برپا مکن این بار (بیـا برگردیم2)
دم بـه دم دشمن خون خوارتری مـی آید
بیـا برگردیم،بیـا برگردیم
از نگاه همـه زن های حرم غم بارد
تا نگشتی عزادار ،(بیـا برگردیم2)
دشمن از دیدن عباس دلش مـیلزد
تا سر پاست علمدار بیـا برگردیم
سر بازار تو ای یوسف زهرا نبود
غیر شمشیر خریدار بیـا برگردیم
——————-متن اشعار محمود کریمـی محرم 97———————–
خیمـه زده بـه کربلا ارباب
علم بـه دست حضرت مـهتاب
زینب پریشان هست و امـید طفلان است
به عرش اعلی غم شده بر پا
ناله رسد از عالم بالا
علی پریشان هست و فاطمـه گریـان است
———————————————
خیمـه فدای روی ماهت
شاه تویی حسین شاهت
جود نشسته سر راهت
در انتظار یک نگاهت
برق سیـاهی سپاهت
رعد شکوه رعد و جاهت
سر سردار یـا صاحب اللوا
ای علمدار یـا صاحب اللوا
نبوی خو یـا صاحب اللوا
علوی رو یـا صاحب اللوا
یـا ابالغوث یـا صاحب اللوا
یـا ابالفضل
یـا ابوفاضل یـا صاحب اللوا
ماه بلند آسمانیم یـا صاحب اللوا
رشک اساطیر جهانیم یـا صاحب اللوا
قبله گه پیر و جوانیم یـا صاحب اللوا
مستر فیض عارفانیم یـا صاحب اللوا
معمنیو امن و امانی یـا صاحب اللوا
عموی صاحب الزمانی یـا صاحب اللوا
دل و دلبر شیر امـیر کبریـایی یـا صاحب اللوا
سر و سرور یـا صاحب اللوا
سر لشکر شیر یـا صاحب اللوا
یل حیدر شیر یـا صاحب اللوا
ابوفاضل یـا صاحب اللوا
شورش درون ارض و سمایی یـا صاحب اللوا
شیر امـیر کبریـایی یـا صاحب اللوا
اصل رضایت و رضایی یـا صاحب اللوا
رمز رهایی و بقایی یـا صاحب اللوا
معاون خون خدایی یـا صاحب اللوا
ساحل امن و خیمـه هایی یـا صاحب اللوا
علم بـه دوش کربلایی یـا صاحب اللوا
نفهاتی یـا صاحب اللوا
عرفاتی یـا صاحب اللوا
حسناتی یـا صاحب اللوا
برکاتی یـا صاحب اللوا
صلواتی یـا صاحب اللوا
یـا ابالغوث یـا صاحب اللوا
ابوفاضل یـا صاحب اللوا
سیر سعود کائناتی یـا صاحب اللوا
باب حوادئج نجاتی یـا صاحب اللوا
مقصد مـیل ممکناتی یـا صاحب اللوا
چشمـه فضل و ممکناتی یـا صاحب اللوا
معلم صوم و صلاتی یـا صاحب اللوا
اسوه مـیزان و صراطی یـا صاحب اللوا
اوج بلند درجاتی یـا صاحب اللوا
محافظ مخدراتی یـا صاحب اللوا
جان قتیل العبراتی یـا صاحب اللوا
ملکوتی یـا صاحب اللوا
جبروتی یـا صاحب اللوا
چه امـیری یـا صاحب اللوا
چه وزیری یـا صاحب اللوا
ابوفاضل یـا صاحب اللوا
———متن اشعار محمود کریمـی محرم 97————-
یـه وقتایی کـه دلمتنگه عشقه
یـه وقتایی کـه نفس تنگه عشقه
یـه وقتایی کـه به سینم مـیکوبم
یقین دارم کـه همون سنگ عشقه
دوست دارم کـه شدم پیر گریـه نشدم سیر گریـه
دوست دارم کـه با اسم قشنگت مـی زیر گریـه
گریـه گریـه گریـه فقط برا حسین
من از عطر تو کـه آکنده مـیشم
مـیمـیرم باز دوباره زنده مـیشم
تا دلتنگی بـه دلم رو مـیاره
به آغوش تو پناهنده مـیشم
مـیگردم من شبا دنبال گریـه
با پر و بال گریـه
مـیگردم من که تا سحر دنبال تو
منمو حال گریـه
گریـه گریـه گریـه فقط برا حسین
چشم گریون چقدر باوقاره
چشم گریون بوی آقاشو داره
چقدر خوبه کـه پای اسمت اشکام
خدارو شکر دیگه بی اختیـاره
سپردم من دلمو دست گریـه
که شدم مست گریـه
کسی جز تو بـه دلم راه نداره
راهشو بسته گریـه
گریـه گریـه گریـه فقط برا حسین
——————متن اشعار محمود کریمـی محرم 97——————–
مب کـه در این دشت مرا کاری هست
گل نیست ولی صحنـه گلزاری هست
ساربانا مزنید این همـه آواز رحیل
آخرین قافله را قافله سالاری نیست
ای زینت دوش نبی روی زمـین جای تو نیست
برادر جان سلیمان زمانی چرا انگشت و انگشتر نداری
————————-
خوردیم تصادفا بـه زلفت
ما را سر پیچ و تاب کشتند
گفتیم کـه چیست زندگانی
ما را عوض جوان کشتند

متن اشعار محمود کریمـی شب سوم محرم 97

دانلود فایل صوتی مداحی محمود کریمـی شب سوم محرم 97

شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی
اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتِلُونی
وَ بِجَرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمـیـعاَ تَنْظُرونی
کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی
وسقوه سهم بغــــی عوض الماء المعین
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
—————-
زیر سایـه یـه نخل نشسته بود
آه سردی مـیکشیداز ته دل
عمریـه با خنده قهره انگاری
همـه کشتیـاش نشسته توی گل
نوه هاش دور برش حلقه زدند
گریـه هاش امونشو بریده بودند
هیچکی که تا زمونی کـه زنده بود
خنده و خوشحالیشو ندیده بود
گوشـه ی مقنعه ی گره زدش
مـیون گره یـه گوشواره داره
مـیگه یـادمـه کـه گفتم اون روزا
بابام از سفر یـه سوغات بیـاره
واسه بچه هاش شبا قصه مـیگه
نوه هاش با قصه هاش مـیرن بـه خواب
همـه خوابشون مـیره اما خودش
مـیمونـه با صد سوال بی جواب
یـه شبی گریـه مـیکرد و قصه گفت
قصه ای کـه هیچ شبی نگفته بود
قصه ای کـه عین یـه داغ بزرگ
توی اعماق دلش نـهفته بود
قصه نـه یـه جوری اعتراف مـیکرد
خیره مونده بود چشاش بـه آسمون
زیرمـیگفت کـه بیچاره شدی
دیگه آبرو نمونده برامون
گفت یـه روز تو خونـه بودیم کـه یـهو
بابام اومد صدا زد پاشو پاشو
اسرارو دارن از راه مـیارن
لباسای نو بپوش پاشو برو
شـهر شلوغه زیر دست و پا نری
برو روی پشت بوم خونمون
اسرا از کوچه ما رد مـیشن
تا مـیان تو هم همون بالا بمون
من کوچیک بودم نمـیدونم چی بود
که تموم شام بیرون اومدن
اسرا لباس پاره تنشون
عده ای بـه سمتشون سنگ مـیزدن
ی مـیون دست و پا دیدم
چادرش پاره و صورتش کبود
سن و سالش مثل من بود ولی
بعد ها فهمـیدم اون رقیـه بود
سر باباش روی نیزه پیش روش
پشت سر روی زمـین سر عموش
سر نوزادی شبیـه قرص ماه
روی نی بود و سر نی تو گلوش
خون مـیومد از کنار دهنش
جای تازیـانـه بود روی تنش
به ماها گفته بودن خارجی ان
گفته بودن کـه مـیخوان بفروشنش
خدا مـیدونـه کـه چقدر ما بدیم
خیلی بدیم خیلی بدیم
روم سیـاه بشکنـه دستمون
چقدر بـه سر و صورتشون سنگ مـیزدیم
یـادمـه بردنشون خرابه و
شبای سرد و روزای گرم گرم
ولی ما همـه تو خونـه های خوب
بالش زیر سرامون نرمـه نرم
یـه شبی زد زیره گریـه طفلکی
پاشد از خواب و صدا زد باباجون
خواب دیدم کـه بابام اومده
جون بـه من بابامو برسون
دو که تا سرباز اومدن با یـه طبق
طبقو پیشـه پاهاش زمـین زدن
سر باباش تو طبق بود و مـیگفت
شامـی ها خیلی بدن منو زدن
گفت بابا چشام بـه راه خشک شده بود
گوشـه ی خرابمون خوش اومدی
من یتیمم تو امام عالمـی
مثل بابات بـه یتیما سر زدی
گریـه و خندشون شب مـیدیدم
پای پر آبلشو نشون مـیداد
سر باباشو بغل گرفته بود
لحظه لحظه داشت با گریـه جون مـیداد
لب بههای باباش گذاشت و گفت
من مـیمـیرم ببریم یـا نبریم
یـه دفعه تنـها سفر رفتی بسه
عمرا بذارم این بار تنـها بری
دلم خونـه دلم مـیخواد همـه با هم
بابا یـادته چادر سرم کرده بودن
گفتی م شبیـه ماه شده
حالا با چشم های خوشگلت ببین
تنم از مشت و لگد سیـاه شده
گوشم از گوشواره ها سبک شده
ولی سنگین شده با یـه ضرب دست
دیگه من نمـیشنوم کی چی مـیگه
مگه باخونی و حرکت دست
تار مـیبینم سرم سنگینـه
عجب دستی داشت خیر نبینـه
پیرزن قصه بـه آخر نرسید
آه سردی وسط گریـه کشید
گفت بـه بچه هاش شما برید بگید
ظلمـی کـه تو شام شد هیچکی ندید
اهل عصمت رو آوردن توی شـهر
آبروی شـهرو بردن عوضش
پسر فاطمـه رو سر ب
دو که تا گوشواره آوردن عوضش
گوشواره های که تا به تا
حلقه ها و خلخالای جور واجور
فهمـیدم بـه زور گرفتن ازشون
که بابام گفت برو خون هاشو بشور
معجرای قیمتی آورده بود
بین هر کدوم یـه مشتی موی سر
صاحب معجرا بین کوچه ها
چادرای پاره پاره
——–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97———–
بابا پای پر ورمم درد سر حرمم
دیگه حالا خیلی شبیـه مادرمم
من را ببخش اگر کـه لکنت زبان گرفتم
آخر شکسته دستی کـه دندان شیری ام
کسی دیوانـه باشد کز سر کویش رود جایی
دل اینجا، دولت اینجا، مدعی اینجا، امـیداینجا
———————
ای بابا حکایتی شده مویم
ای بابا شکستگی ابرویم
بیـابون بود و من سرگردون
با اون نامرد نامسلمون
ای بابا حکایتی داره رویم
———————
یـاران این قافله قافله عشق هست و این راه کـه به سرزمـین طف درون کران فرات مـی رسد را تاریخ هست و هر بامداد این بانگ از آسمان مـیرسد کـه ارحیل از رحمت خدا دور هست که این بام شیدایی را بر مشتاقان لوای خویش ببندد این دعوت فیضانی هست علی الدوام بـه سوی آسمان مـی کشد و بدان کـه تو نیز آسمانی لا یتناحیست ینـه تو آسمانی لا یتناحیست با قلبی کـه در آن چشمـه خورشید مـیجوشد و گوش کن کـه خوش ترنمـی دارد نمـی تپد حسین حسین مـیکنم
———————
به قولت عمل کن دوباره
منو بقل کن کـه داره کبوترت مـیمـیره
بهونتو مـیگیره بـه قولت عمل کن
بزار بگم پاهام درد مـیکنـه خب
چشام درون مـیکنـه خوب
از اون شب تو بیـابون
پهلوهام درد مـیکنـه خوب
بال و پرمو نگاه سوخته
همـه حرمو نگاه سوخته
موی سرتو دیدم سوخته
موی سرمو نگاه سوخته
به قولت عمل کن دوباره
منو بغل کن کـه داره کبوترت مـیمـیره
بهونتو مـیگیره بـه قولت عمل کن
به قولت عمل کن بزار بگم پاهام درد مـیکنـه
چشام درد مـیکنـه خب
از اون شب تو بیـابون
پهلوهام درد مـیکنـه خوب
بال و پرمو نگاه سوخته
همـه حرمو نگاه سوخته
موی سرتو دیدم سوخته
موی سرمو نگاه سوخته
ببین جای دسته کـه ردش
چشمامو بسته که تا زدش
روی زمـین افتادم
همـین کـه زد جون دادم
من دلشکسته
بزار بگم ندیدی اشکمو خب
چشای تارمو خب
رو گوش اشون مـیدیدم گوشواره هامو خوب
رد پاهامو نگاه خونـه
اشک چشامو نگاه خونـه
موژه های تو هنوز سرخ
لایـه موهامو نگاه سوخته
بزار بگم پاهام درد مـیکنـه
چشام درد مـیکنـه خب
از اون شب تو بیـابون
پهلوهام درد مـیکنـه خوب
بال و پرمو نگاه سوخته
همـه حرمو نگاه سوخته
موی سرتو دیدم سوخته
موی سرمو نگاه سوخته
چقدر بی قرارم
که مـیگن بابا ندارم
من اصلا
با اشون قهرم
دل خسته از این شـهرم
چقدر بی قرارم
بزار بگم دیدن جنگیدنم خوب
تو بازار بردنم خوب
تو بازار روسریم شد
آستین پیراهنم خب
کار خدارو نگاه بابا
آخر کار و نگاه بابا
تاول رو لبتو دیدم
آبله هارو نگاه بابا
بال و پرمو نگاه سوخته
همـه حرمو نگاه سوخته
موی سرتو دیدم سوخته
موی سرمو نگاه سوخته
به قولت عمل کن دوباره
به قولت عمل کن دوباره
منو بغل کن کـه داره کبوترت مـیمـیره
بهونتو مـیگیره بـه قولت عمل کن
به قولت عمل کن بزار بگم پاهام درد مـیکنـه
چشام درد مـیکنـه خب
از اون شب تو بیـابون
پهلوهام درد مـیکنـه خوب
بال و پرمو نگاه سوخته
همـه حرمو نگاه سوخته
موی سرتو دیدم سوخته
موی سرمو نگاه سوخته
——-متن اشعار محمود کریمـی محرم 97—————
یـا ابتا من الذی ایتمنی
نبودی کـه دشمن اومد بـه خیمـه ها
خواب بودم چنگ زدن بـه معجرم
بابا حسین
شرمنده ی زینب شدم بابا حسین
با مشت جون بهشدم بابا حسین
نبودی جون بهشدم بابا حسین
بابا حسین
دیدن دستای بسته اومدی
پیش کاروان خسته اومدی
حالا کـه دیگه نمـیتونم پاشم
حالا کـه پاهام شکسته اومدی
ت خیلی گرفتار شده
مثل دست بـه دیوار شده
یـه چیزی دیدم بـه هیچکسی نگو
چشمام از گرسنگی تار شده
بابا حسین
کی روی سینت نشت بابا حسین
داغ روی سینت نشست بابا حسین
چشمای ناز تو بست بابا حسین
هنوزم داره خون از لبت مـیره بابا حسین
دندوناتو کی شکست بابا حسین
بابا حسین
——–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97———-
غم گرفته سر که تا پامو ببین بابا
امشبو که تا صبح رو پاهام بشین بابا
تا بگن پیش دشمن کم نیـاوردن
تو بگی آفرین بابا
شام خیبر بود و فاتح خیبر
حیدر بود و من هم مالک اشتر
رهبر بود حیدر بود
مادر بود ای جانم
مولا بود ای جانم
زهرا بود ای جانم
دریـا بود ای جانم
تنـها بود ای جانم
نمـیدونی کی دلتنگت شدم بابا
با چه حالی از بازار اومدم بابا
از همون بازار اومدیم بـه ویرونـه
من صدا مـیزدم بابا
بین بازار شام و همـه ی فریـاد
..
وقتی از غصه قلبم شعله ور مـیشد
اول از حالم با خبر مـیشد
هر دفعه دشمن مـیومد سراغ من
جلو سیلی سپر مـیشد
من هم مثل خودت بـه مدیونم
بس کـه پاک کرد اشک از این چشم های گریونم
سنگر من بود بین آغوش جونم
محکم بود ای جانم
قامتش خم بود ای جانم
مرحم درد ای جانم
سیل اشکم بود ای وای
محکم بود ای وای
قامتش خم بود ای وای
مرحم درد ای وای
سیل اشکم بود ای وای
—————-متن اشعار محمود کریمـی محرم 97——————–
پناه همـه زینب خود فاطمـه زینب
دم ذوالفقار علی بود دم زینب
اگر سوخته بال و پر من حجابم شده سنگر من
اگر سوخته درون بین خیمـه پر معجر من
خراب چراغونـه امشب قناری غزل خونـه امشب
موهام فرش مـهمون امشب دلم خونـه امشب
بابا نبودی ببینی کـه موی سرم سوخت
بابا نبودی ببینی پر معجرم سوخت
پرم سوخت
————-متن اشعار محمود کریمـی محرم 97————————-
الحمد لله الذی خلق الحسین
حجت داوری نبود اگر نبود حسین
احمد و حیدری نبود اگر نبود حسین
هیچ پیمبری نبود اگر نبود حسین
جنت و کوثری نبود اگر نبود حسین
دین خدا نبود اگر نبود حسین
شرم حیـا نبود اگر نبود حسین
سعی و صفا نبود اگر نبود حسین
حج و منا نبود اگر نبود حسین
الحمد لله الذی خلق الحسین
ستون آسمان نبود
قبله عاشقان نبود
محراب و اذان نبود
از قران
سعادتی نبود
عنایتی نبود
عبادتی نبود
ستون آسمان نبود
عشق مقدسی نبود
غنچه ی نورسی نبود
خون خدای نبود
گریـه هنر نبود
دیده ی تر نبود
هیچ خبر نبود
ستون آسمان نبود
قبله عاشقان نبود
از قرآن نشان نبود
سعادتی نبود
عنایتی نبود
عبادتی نبود

متن اشعار محمود کریمـی شب چهارم محرم 97

دانلود فایل صوتی مداحی محمود کریمـی شب چهارم محرم 97

شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی
اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتِلُونی
وَ بِجَرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمـیـعاَ تَنْظُرونی
کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی
وسقوه سهم بغــــی عوض الماء المعین
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
—————————-
بیـا کـه بی نفس تو نسیم طوفان است
بیـا کـه صبح بشر بی تو شام هجران است
بیـا کـه بی تو غریب هست امت اسلام
غریب تر ز همـه عطرت هست و قرآن است
بیـا کـه صبح بشر بی تو ظهر عاشوراست
بیـا کـه صبح بشر بی تو شام هجران است
بیـا کـه خانـه ی زهرا هنوز مـیسوزد
بیـا کـه دیده ی زینب هنوز گریـان است
بیـا کـه حرمت قرآن بـه زیر پا مانده
بیـا کـه پیکر جدت هنوز عریـان است
بیـا کـه دست علمدار بر زمـین مانده
بیـا کـه پیکر عباس درون بیـابان هست
باز نور نور باز شور شور
باز پای عقل مانده درون گِل غرور
عقل درک عشق را مـیبرد بـه گور
فهم منتظر نشسته که تا مگر کـه عاشقی کند ظهور
تا شود فنا درون حضور
آن حضور روشنی کـه شمس را نموده کور
آن حضور جلوه ای ز جلوه های خاک پای زینب است
زینبی کـه بی صداست
بی صدا کـه نـه سکوت او حیـاست
زینبی کـه وقت غرشش کـه مـیرسد علی مرتضی است
زینبی کـه وقت صلح مجتبی است
زینبی کـه وقت مـهر مادر هست و
زینبی کـه وقت قهر تیغ تیز ذالفقارشیر کبریـاست
زینبی کـه کربلاست
زینبی کـه یک تنـه علم بـه دوش دشت نینواست
زینبی کـه با خدا و تا خدا کشتی نجات خلق را همـیشـه ناخداست
عرصه ی حکومتش چه گویمت کـه تا کجاست
سقف پهنـه بهشت خاک سای زینب است
جود سائلش وجود گرد دور محملش
شده براق درون عروجش از وسائلش
و غار حائلش تمام پنج تن ستون عالمند و لیک مایلش جنان عرش منزلش
و هر کـه عازم خداست کرده عشقرا حمایلش
اگر چه مانده درون گلش
ولی دلیل زینب هست اولین دلایلش
که هر کـه با دلش بـه کربلا رود
مسافر حسین را دعا دعای زینب است
تاج بر سرش کرم نخی ز چادر نماز مادرش
به ارث داده قدرت کلام را
به کودکیش حیدراش سلام انبیـاو اولیـا بـه مـهظرش
ملائک خدا ملازم ملازمان بارگاه اطهرش
حسین رو بـه روی او چنان کـه آینـه گرفته درون برابرش
حسین باورش حسین یـاورش حسین اول و حسین آخرش
بنازم این شکوه را کـه در تمام لحظه ها دم ترش
چو کوه ایستاده از تنین یـه لشکرش بـه همرهش علیـاکبرش
در انتظار هر برادرش کـه بشنود اوامرش
ملازمان دیگرش محارمش ز آل مصطفی درون کنار شان دویـادگار شوهرش
دو یـاس فاطمـی دو کودک دلاورش کـه هر دو هدیـه های زینبش
گفت با حسین عزیز من همـیشـه گفته ام کـه یـا مرگ یـا حسین
ت بمـیرد
مانده ای بدون آشنا حسین
مانده از بزاعتم دو گوهر گران بها حسین
گر چه قابل تو نیستن برترین هدیـه ها
حسین این دو کشته مرده هات را ببر کشته ها حسین
اعتقادشان بود بعد از خدا حسین
بریده اند دل ز ماسوا
حسین
که هیچ چیز نیست ماورا
حسین
باز امر امر توست ماتشاء حسین
رحم کن قبول کن مرا حسین
که لحظه ها ی آخرت تو را شوم آخرین فدا حسین
از ازل نوشته حق به منظور هر دو این بلا حسین
شاه کربلا تویی و بعد رفتن تو کربلا بلای زینب است
جان مادرت بیـا و رحم کن بـه ت
تویی کـه دیده ایی فراق اکبرت
تویی کـه دیده ای بـه زیر سم اسب پاره تن برادرت
بیـا و رحم کن بـه ت
چگونـه این دو یـاورت نظر کنن شمر با لگد زند بـه پیکرت
و تیغ را نـهد بـه روی حنجرت
به نیزه ها رود سرت سر علی اصغرت
بگیرت آتش از ستم تمام خیمـه ها و رخت ت
بیـا و رحم کن بـه ت کـه رحم تو قبول بچه های زینب است
به لشکر زدن از هم جدا شدن باهم یکی شده و آخر دو که تا شدن
یکی از مـیمنـه یکی از مـیسره
وقتی دو که تا شدن بعد ذوالفقار شیر خدا شدند
در رو بـه روی هم آیینـه تمام نمای خدا شدن
زینب نداشت هیچ که تا اینکه آمدند و مشکل گشا شدند
افتاد یـادشان آنجاکه دشمنان همگی بی حیـا شدن
چون غنچه آمدند با سر بـه روی نیزه شکفتن وا شدن
در زیر پای تیغ مـهر بهم نشسته کرب و بلا شدن
در زیر پای تیر با زخمای باز پر از رد پا شدن
یـا درون بین کار و زار یـا روی نیزه ها هدف سنگها شدن
شاید کـه این دو نیز مانند اکبر آخرش اهلا شدند
در حریم قدس محرم زینب است
معنی عشق مجسم زینب است
ان کـه بر غم هست خاتم زینب است
نا خدای کشتی غم زینب است
—–
تو خیمـه هنوز من سر لشکرتم
بی تابخشک اصغرتم
من تم جای مادرتم
من شاه خیبر شکنم
———-
نـه بـه اعتبار لفظ و استعاره ، کـه در حقیقت . و هر گاه کـه عَلَم قیـام تو بلند شود عاشوراست ؛باز هم نـه بـه اعتبار لفظ و استعاره . و اگر آن قافله را قافله عشق خواندیم درون سفر تاریخ ، یعنی همـینلیرغب المؤمن فی لقاء ربه … عجب رازی درون این رمز نـهفته هست ! کربلا آمـیزه کرب هست و بلا … و بلا افق طلعت شمس اشتیـاق هست . و آن تشنگی کـه کربلاییـان کشیده اند ، تشنگی راز است.
——-متن اشعار محمود کریمـی محرم 97——–
گفتی دنیـا بی تو زندونـه
مردن واسه تو آسونـه
بعد تو کـه چیزی نمـیمونـه
او بـه تو گفت باشـه سهم تو این دو دلاور
اجر بابا درون او بـه گفت باشـه
سهم تو این دو دلاور
ای قربون تو و پسرات سربازای کرب و بلات
ای قربون مـهر و وفا بی بی جان
گفتی کـه جلوی این لشکر باشی دوتایی مثل حیدر
بگیریم تقاص علی اکبر
به تو گفتن باشـه مادر کرب و بلا مـیشـه خیبر الله اکبر
ای قربون تو و پدرت سربازای با جگرت اون
دوتا قرص قمرت بی بی جان
ای قربون تو و پسرات سربازای کرب و بلات
ای قربون مـهر و وفا بی بی جان
گفتی ولی خدا تنـهاس هر روز به منظور ما عاشوراس
تا ابد پرچم حسین بالاس
هر دم و هر روز و هر شب
دل شده از تو لبالب لبیک یـا زینب
ای قربون تو و علمت قربونی های حرمت
سربازای هم قسمت بی بی جان
ای قربون تو و پسرات سربازای کرب و بلات
ای قربون مـهر و وفا بی بی جان
—————متن اشعار محمود کریمـی محرم 97———————
باز پای عقل مانده درون گِل غرور
عقل درک عشق را مـیبرد بـه گور
فهم منتظر نشسته که تا مگر کـه عاشقی کند ظهور
تا شود فنا درون حضور
آن حضور روشنی کـه شمس را نموده کور
آن حضور جلوه ای ز جلوه های خاک پای زینب است
زینبی کـه بی صداست
بی صدا کـه نـه سکوت او حیـاست
زینبی کـه وقت غرشش کـه مـیرسد علی مرتضی است
زینبی کـه وقت صلح مجتبی است
زینبی کـه وقت مـهر مادر است
زینبی کـه وقت قهر تیغ تیز ذالفقارشیر کبریـاست
زینبی کـه کربلاست
زینبی کـه یک تنـه علم بـه دوش دشت نینواست
زینبی کـه با خدا و تا خدا کشتی نجات خلق را همـیشـه ناخداست
عرصه ی حکومتش چه گویمت کـه تا کجاست
سقف پهنـه بهشت خاک سای زینب است
———————————
چه گفتی هر چه گفتی جز حکایت دوست
در همـه عمر از آن پشیمانی
—————————–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97——————————-
ای شده درون عالم زر یـار من
خوش آمدی حر گنـه کار من
تو از ازل یـار ولی بوده ای
حر حسین بن علی بوده ای
ظرف وجود تو ز ما بوده پر
مادرت از روز ازل خوانده حر
سنگ بوده ایی با له گهم حر شدی
با نفس مادر ما حر شدی
حضرت صدیقه تو را برگزید
حر حسینی تو نـه حر یزید
دیدم از آغاز کـه یـار منی
دوست من درون سپه دشمنی
چهره بـه قنداقه اصغر بما
بال بگیر از وی بر خود ببال
خار بودی حال گل یـاس باش
همدم و همسنگر عباس باش
تو حر ریحانـه ی پیغمبری
برای من مثل علی اکبری
وفای خویش را نشان مـیدهی
در بغل حسین جان مـیدهی
غم مخور ای عاشق سر مست من
بسته شود فرق تو با دست من
زخم تو بر تن گل لبخند توست
تاج کرامت تو سربند توست
ای حرم ما دل آگاه تو
دست خداوند بـه همراه تو
تا شوی از زخم تن آراسته
خون خدا خون تو را خواسته
یـا حسین
—–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97—–
چون باد رد شدیم از سیم خار دار
آن سوی معبریم مـهتاب و مـین و من
چون گل معطریم مـهتاب و مـین و من
نشکفته پر پریم مـهتاب و مـین و من
شرح جنون ما قدور عقل نیست
یک چیز دیگریم مـهتاب مـین و من
سر که تا به پا دلیم درون بارگاه عشق
باغ سنوبریم مـهتاب مـین و من
شمعیم و روشن هست تکلیف راه ما
راز منوریم مـهتاب و مـین و من
مـیدان عاشقی تسلیم ترس نیست
از مرگ مـیبریم مـهتاب و مـین و من
بیگانـه نیستی با خلق و خوی هم
با هم برادریم مـهتاب مـین و من
تکثیر مـیشویم درون انفجار نور
آیینـه پروریم مـهتاب مـین و من
بر گرد بام دوست پرواز مـیکنیم
عین کبوتریم مـهتاب مـین و من
بال فرشتگان بر شانـه های ماست
از آسمان سریم مـهتاب و مـین و من
بی بال مـیپریم مـهتاب مـین و من
در جذب یک کلام یک جمله وسلام
مجذوب رهبریم مـهتاب و مـین و من
سوز بده بر سخنم بر دل سوخته ی م
تا کـه بگویم سخن از تن صد چاک علی اکبر
ناله یـاد کنم زخشک علی اصغرت
گوهر اشکم شده ایثار تو گریـه کنم یـاد علمدار تو
ای حسین
————–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97—————–
من کیم حر ریـاحی
حر شاه کربلایم
عاشق خون خدایم
یـابن زهرا توبه کردم
آمدم دورت بگردم
ای همـه درمان و دردم
———————————
غرش ذالفقار یـازینب
مظهر اقتدار یـا زینب
هیمن با وقار یـا زینب
آخر انتظار یـا زینب
تنین یـا حسین یـا مولاتی
همـیشـه با حسین یـا مولاتی
رسیده که تا حسین یـا مولاتی
صلی علی حسین یـا مولاتی
یـا مولاتی یـا زینب یـا مولاتی
گوهر مستور صدف یـا زینب
گرفت نقد جان بـه کف یـا زینب
داده بـه عاشقی شرف یـا زینب
نایبه شاه نجف یـا زینب
نایبه الامام یـا مولاتی
رهبر این قیـام یـا مولاتی
محرم الاحرام یـا مولاتی
وعلیک السلام یـا مولاتی
یـا مولاتی یـا زینب یـا مولاتی
—–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97——–
یـاقی نیم ترحمـی ای پادشاه حر
گردن کشیده ام کـه تماشا کنم تو را
..
————–
هر جا کـه حرف عشقه صحبت کربلا هست
تو دل هر شـهیدی از تو یـه رد پا هست
حس قشنگ بارون تو جاده ی قدیمـی
حس هوای تازه فقط محرم و هست
تو رو دیدم دستامو ب
آتیش گرفتم آه کشیدم
بوی سیب و حرم حبیبو حسین غریبو کرب و بلا
کبوتر گرفتار اگه مـیخواد رها شـه
راهی نداره جز این منتظر تو باشـه
حس خوب رهایی یعنی بـه تو رسیدن
حس کـه آدم از اون نمـیتونـه جدا شـه
آسمونی دردمو مـیدونی
از همـه بیشتر مـهربونی
خونـه ی تو بهشته خدا روی زمـینـه
ناکامـه اونکه هرگز حرمتو نبینـه
حس عجیبه این عشق بـه خدا گفتنی نیست
ندیده عاشق شدیم قشنگیش بـه همـینـه
دلم ای دل همـه زیر دین ترانـه یـها یـا حسین
مـیکشی مرا حسین

متن اشعار محمود کریمـی شب پنجم محرم 97

دانلود فایل صوتی مداحی محمود کریمـی شب پنجم محرم 97

متن اشعار محمود کریمـی شب ششم محرم 97

دانلود فایل صوتی مداحی محمود کریمـی شب ششم محرم 97

شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی
اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتِلُونی
وَ بِجَرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمـیـعاَ تَنْظُرونی
کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی
وسقوه سهم بغــــی عوض الماء المعین
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
———— متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——————-
حس حزنی غریب دارم من
از دم صبح بی قرارم من
اینکه امروز اگر ظهور کنی
فصل پاییز یـا بهارم من
شرم دارم کـه قافل از شده ام
به خود بی خودم دچارم من
ناحیـه خوانده ام کـه فرمودی
بر دل خویش داغ دارم
گفته ای درون مصیبت جدم
روز و شب اشک اگر ببارم من
گر مبدل شود بـه خون اشکم
باز همواره درون شرارم من
آمده ام پا بـه پات گریـه کنم
دست بر مـیگذارم من
از تو امروز اذن مـیخواهم
روضه ای بر زبان بیـارم من
چون غم شاه کربلا حسن است
هر یتیمـی ز مجتبی حسن است
سیزده ساله بود عالم بود
واقف بر همـه عوالم بود
قلب خود را سپرده بود بـه عشق
در وجودش حسین حاکم بود
فقه احلی من العسل از اوست
مرجع اعظم اعاظم بود
قمر نجمـه بود و شمس جهان
نجم زیبای آل هاشم بود
مـیشود گفت قاسم ابن حسین
همـه جا با حسین دائم بود
هر چه غیر از حسین و دور حسین
در دل و دیده اش مزاحم بود
علی اکبر عموی هشت امام دایی هشت امام قاسم بود
رخت او بهترین غنائم بود
همـه ی دهر تحت فرمان اش جان عباس بسته بر جانش
کنجهای حور زد تبخال
مثل تیر از کمان جهید غزال
نیمـی از صورتش نـهان درون ابر
نیمـه ی دیگرش شبیـه خیـال
خود تمثال حضرت مولا
هر کـه از دیگری نمود سوال
کیست این طفل پاسخش گفتن
مـیوه حیدر هست اما کال
تیغ خود درون آسمان چرخاند
لرزه انداخت بر سه تیغ جبال
نعره زد لحظه ای انا ابن حسن
کل لشکر زهیبتش شد لال
زد بـه لشکر سپاه کفر رمـید آنچنان رمد شیر از شغال
لحظه ای بعد گفت با ازرق
گر ندیده ایی درست چشم بمال
بعد از این نوچه هات نوبت توست
تیغ من آتش قیـامت توست
مرد ازرق بـه وقت آمدنش
لحظه ی نقش بر زمـین شدنش
گفت با خود کـه این چه بود چه شد
تیغ کی رد شدست از بدنش
زد بـه قلب سپاه شیر جوان
جلوه گر شد حسین و حسنش
بارش سنگ شد شروع و عمو
دید افتاد گوهر یمنش
دید عمویش بـه زیر دست و پا
در دل خاک دست و پا زدنش
دید شد پایمال مرکب ها
پر جای هلال شد کفنش
بدنش ظاهرا کـه سالم بود
مثل زهرا شکسته بود تنش
سر چو اکبر بـه این تفاوت که
لگد اسب خورده بر دهنش
زخم هر چه بـه روی او خورده
قبل از او بر دل عمو خورده
———— متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ————–
شده عجین اشک چشات با عسل سرخ لبات
ماهی دریـا دل من مـیجوشـه دریـا زیر پات
تو زمـین خوردی اما با تو افتادم از پا
جون نکن پیش چشمم جان زهرا جان بابا
بزار آروم بشـه گریـه های من
پیش چشام دست و پا نزن
ای علی اکبر حسن
ز من بگوی بـه گلچین تلاش بیـهوده کردی
گلی کـه آب نخورده دگر گلاب ندارد
———–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97————–
چقده بی حوصه ای تو حسن قافله ای
دیگه نمونده پسرم که تا به حرم فاصله ای
عمو فدای این قد کشیدنت
مثل سنوبر شدنت
آخر از من گرفتنت
صدای هلهله ها خاموش شده
با خونت خیمـه ها لال پوش شده
پاشو دست عمو رو بگیر بریم
مادرت تو خیمـه ها بی هوش شده
روی خاک صحرا پاشیده تنت
صدای شکستگی مـیده تنت
زیر سم اسب با چسبیده تنت
———— متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ———————-
درمنزلگاه زباله ، امام حسین(ع) کاروان را گردآورد و عهد خویش را از آنان برداشت و آنان را بـه اختیـارخویش واگذاشت کـه بروند یـا بمانند . آمده هست که درون اینجا مردم با شتاب از کنار او پراکنده شدند و رفتند و جز همان اصحاب عاشورایی ـ کـه مـی شناسی ـ دیگری با او نماند
ای دل! تو چه مـی کنی؟ مـی مانی یـا مـی روی؟ داد از آن اختیـار کـه تو را از حسین جدا کند ! این چه اختیـاری هست که به منظور روی آوردن بدان حتما پشت بـه اراده حق نـهاد ؟ ای دل! نیک بنگر که تا قلاّده دنیـا را برگردنشان ببینی و سررشته قلاّده را ، کـه در دست شیطان هست . آنان مـی انگارند کـه این راه را بـه اختیـار خویش مـی روند ، غافل کـه شیطان اصحاب دنیـا را با همان غرایزی کـه در نفس خویش دارند مـی فریبد
———– متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——————–
حسین آبروی من و حسین آرزوی من
و حسین زندگی من و عموی من
به اذن تو شمشیر مـیکشم
جمل را بـه تصویر مـیکشم
به یـاد شمشیر دو دم
دما دم تکبیر مـیکشم
ان تنکرونی فانا بن الحسن سبت النبی مصطفی والمعتمن
من کشته ی تیغ نگاه حسین
عالم همـه کشته ی شمشیر من
حسین آبروی من و حسین آرزوی من
و حسین زندگی من و عموی من
انا بن الحسن سیف الحسن
که جوشن نمـیپوشم بـه تن
شـهیدم از حب الحسین
بریزید خونم بر کفن
کسی فتا نیست بـه تو جد من
حریف این قوم منم تن بـه تن
ازرق بیـا کـه اجلت آمده
ان تنکرونی فانا بن الحسن
منم ذوالفقار حسین منم یـادگار حسن
اگر پهلوانی بیـا بـه سوی من
ان تنکرونی فانا بن الحسن سبت النبی مصطفی والمعتمن
من کشته ی تیغ نگاه حسین
عالم همـه کشته ی شمشیر من
حسین آبروی من و حسین آرزوی من
و حسین زندگی من و عموی من
منم مرد مـیدان حسین
کفن پوش مردان حسین
غباری درون دامان حسین
دو عالم بـه قربان حسین
بمـیرید زیر تیغ من
ببینید طوفان حسین
امـیدم اینست جان دهم
به روی دستان حسین
نبوده ام پیش عمویم یتیم
ان تقتلونی و انا ابن الیتیم
من تشنـه ام تشنـه ی آن تشنـه ای
که وعده داده بـه بلای عظیم
اگر دست و پا ب عمو را صدا ب
به این بغض وا شده درون گلوی من
حسین آبروی من و حسین آرزوی من
و حسین زندگی من و عموی من
ان تنکرونی فانا بن الحسن سبت النبی مصطفی والمعتمن
من کشته ی تیغ نگاه حسین
عالم همـه کشته ی شمشیر من
حسین آبروی من و حسین آرزوی من
و حسین زندگی من و عموی من
——– متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ————–
افتادم فرس عمو بـه فریـادم برس
ای بیـان را داد رس عمو بـه فریـادم برس
عمو حسین عمو حسین
شده اشک چشات با عسل سرخ لبات
ماهی دریـا دل من مـیجوشـه دریـا زیر پات
بزار آروم بشـه گریـه های من
پیش چشام دست و پا نزن
ای علی اکبر حسن
عمو حسین
پسرم بالت کجاس پرت کجاس
نقابی کـه داده مادرت کجاس
دیدی گفتم یـه روزی قد مـیکشی
مـیبینی پاهات کجاس سرت کجاس
—————- متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ———————
گل فاطمـه گشته نقش چمن
بدن پاره تر از گل یـاسمن
زره گشته بر پیکرش پیرهن
الهی دوباره بگوید سخن
سلام علی قاسم بن الحسن
حنا بسته بر کف ز خون گلو
ز خون گلویش گرفته وضو
زند دست و پا روی دست عمو
ندارد دگر جای سالم بـه تن
سلام علی قاسم بن الحسن
سم اسب ها بر رکرش
روان گشته خون از دو چشم ترش
خدایـا بده صبر بر مادرش
تنش پاره تر گشته از پیرهن
سلام علی قاسم بن الحسن
روان بر زمـین خون رخسار او
خدا درون یم خون خریدار او
حسن آمده بهر دیدار او
شده بر مـه عارضش بوسه زن
سلام علی قاسم بن الحسن
گلی کـه از آن دل بهاران شده
چراغ دل جمع یـاران شده
چرا پیکرش سنگ باران شده
نمانده دگر چیزی از آن بدن
سلام علی قاسم بن الحسن
منم یـار او او بود یـار من
ز لطف و کرامت خریدار من
نبودم کـه او بوده دلدار من
غمش شد انیس دل زار من
از آن دم کـه مادر داده شیر
امـیری حسین و نعم الامـیر
به زخم جبین پیمبر قسم
به رخسار خونین حیدر قسم
به محسن بـه زهرای اطهر قسم
به سبطین و عباس و اکبر قسم
به هفتاد و دو عاشق بی نظیر
امـیری حسین و نعم الامـیر
——– متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ———
درراه تو شـهادت ست(احلی من العسل2)
طعمـی کـه بر کامم نشست (احلی من العسل2)
نایب سردار جمل،(احلی من العسل2)
حی علی خیرالعمل،(احلی من العسل2)
شاه بی لشکرم،قاسم فدای تو
در کام قاسمم، مُردن به منظور تو
احلی من العسل،احلی من العسل
این درد استخوان من ،(احلی من العسل2)
این جسم نیمـه جان من ،(احلی من العسل2)
این زخم های بی عدد،(احلی من العسل2)
جانم کـه برمـی آید،(احلی من العسل2)
درراه عاشقی تکه تکه شدن
پیش پای عمو،برخاک و پرزدن
احلی من العسل،احلی من العسل
یـا حسین،یـا حسین
این قد کشیدنم عمو،(احلی من العسل2)
در خون غلطیدنم عمو،(احلی من العسل2)
این بغض مانده درون گلو،(احلی من العسل2)
با مرگ گشتن رو برو،(احلی من العسل2)
این پیکر خزان ،این بهت یـاسمن
اشک من و،خون لبهای من
احلی من العسل،احلی من العسل
یـا من عینی الیک،یـا ثارالله یـابن الحیدر،(یـابن الحیدر2)
ذکری لک لبیک ،یـا ثارالله یـابن الحیدر(یـابن الحیدر2)
صلی الله علیک یـا ثارالله ،یـابن الحیدر(یـابن الحیدر2)
یـا امـین الله ،یـابن الحیدر،(یـابن الحیدر2)
—————— متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——————–
من حسن را نور عینم
پادشاه عالمـینم
قاسمم یـار حسینم
این منو خون گلویم
عاشق تیر و سنایم
خون عسل شد درون دهانم
————– متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ————————
عزیز زهرا قتیل العبره
ملکوت کبریـا شرف شمس خدا
یـا اهل العالمـین انا مجنون الحسین
آقا تو لیلا و شیدا و من
جانا مدارا کردی با من
یـارا نکش از دستم دامن
تو امـیر نشعتینی
پادشاه عالمـینی
یـا حبیبی نور عینی
یـا قتیل العبره عزیز الزهرا
نـهم قالو بلی نعمات اولیـا
شد ذکر نشعتین
یـا لثارات الحسین
سردمبدون تو پر دردم
دردم را با تو درمون کردم
هر دم دارم دورت مـیگردم
تو درون و چه درجاتی
حبک سر حیـاتی
یـا قتیل العبراتی
قتیل العبره عزیز الزهرا
یـا اهل العالمـین انا مجنون الحسین
آقا تو لیلا و شیدا من
جانا مدارا کردی با من
یـارا نکش از دستم دامن
راه وصل خدا نصب اصل خدا
اشراق مشرقین
لبیک یـا حسین
خونم فدا اهل و پیمونم
خونم با این چشم گریونم
جونم تویی و من مجنونم
تو صلاتی تو سلامـی
تو همونی کـه مـیخامـی
یـا امـیری یـا امامـی
قتیل العبره عزیز الزهرا
————- متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 —————-
تو این هوای شرجی از آب
تو این هوای ابری از غم
دوای دردم اشکه انگار
دارم دوباره زنده مـیشم
عشق حسینی شدنـه
گریـه مناجات منـه
زنی پر زدنـه
کربلا کربلا کربلا کربلا
برای درد اگه دوا نیست
دردا اگه یکی دو که تا نیست
دلم خوشـه بـه خونـه ی تو
هیچ جا شبیـه کربلا نیس
من هوا خواه تو ام
مبهوت درگاه تو ام
مسافر راه تو ام
کربلا کربلا کربلا کربلا
با روسیـاهیمان خریدی
دلمو بس کـه مـهربونی
تا حالاشو خودت آوردی
بقیشم خودت مـیدونی
من طرفدار تو ام
غلام دربار تو ام
مال علمدار تو ام
یـا حسین یـا حسین
هرجا بـه هر هدف برم من
تو دنیـا هر طرف برم من
آروم نمـیگیرم که تا اینکه
یک کربلا نجف برم من
شیعه ی حیدری ام
عاشق این بر تری ام
هلاک این نوکری ام
یـا علی یـا علی
——- متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ————-
سنگ نگین اگر بتراشم به منظور تو
باید کـه از جگر بتراشم به منظور تو
طوف سرت بـه شیوه ی حجاج جایز است
پس واجب هست سر بتراشم به منظور تو
اکنون کـه در ملائکه فُطرُست نشد
من حاضرم کـه پر بتراشم به منظور تو

متن اشعار محمود کریمـی شب هفتم محرم 97

دانلود فایل صوتی مداحی محمود کریمـی شب هفتم محرم 97

شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی
اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتِلُونی
وَ بِجَرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمـیـعاَ تَنْظُرونی
کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی
وسقوه سهم بغــــی عوض الماء المعین
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
—– متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——-
نبینم کـه بی قراری غم نخور
نبینم دنبال یـاری غم نخور
مگه من مرده باشم غریب بشی
تا علی تو خیمـه داری غم نخور
نگو بال نداره و پر نداره
مـیتونـه کـه شمشیرم برنداره
تو اگه بخوای قیـامت مـیکنـه
علی کـه اکبر و اصغر نداره
چشماش اعتبار ماه رو ریخت بـه هم
قدمـی نذاشته راه ریخت بـه هم
اجازه نداد بپرسن این کیـه
بی رجز کل سپاه رو ریخت بـه هم
روی دست اکبرو عمو زده
واسه جنگ بـه زینب رو زده
یـه جوری گرفته بالا سرشو
حرمله هم پیش پاش زانو زده
داره بال و پرشو نشون مـیده
از تو قنداق سرشو نشون مـیده
مادرش گفت کـه باید سپر بشـه
به همـه حنجرشو نشون مـیده
آسمون خونی شد و پر روی دست
سر روی دست و پیکر
وسط حرف زدن حسین زدند
پاشیده شد خون حنجر روی
لبیک مـیگوییم با یـاد علی اصغر
بالاترین فریـاد ، فریـاد علی اصغر
هر کـه مـی افتد بـه دریـای گرفتاری
امـید آخر هست امداد علی اصغر
شاید درون اوج غربت ارباب جبرائیل
گفت هست تنـها نیستی ناد علی اصغر
گوید خدا روز قیـامت من خودم شخصا
مـیگیرم امروز از تم امداد علی اصغر
قصد عذاب لشکر کفار دارم من
با حرمله امروز خیلی کار دارم من
طفلی کـه تایید شفاعت درون قیـامت شد
با آن جلال و جاه هم شان امامت شد
بند قمات کودک شش ماهه ارباب
حبل المتین حوزه و علم و زعامت شد
گفتند لشکر کـه بعد تیری کـه به اصغر خورد
کار حسین و خیمـه ها رو بـه وخامت شد
دیدند مولا با سر شمشیر قبری کند
قبری کـه زیر سم مرکب بی علامت شد
گفتند حتما گنج و گوهر مـیکند پنـهان
حالا نگو کـه جسم اصغر مـیکند پنـهان
لحظه بـه لحظه روی مولا سرخ تر مـیشد
از شوق از دیدار زهرا سرخ تر مـیشد
لشکر ز بی یـاری او نزدیک تر آمد
خورشید نیلی آسمان ها سرخ تر مـیشد
خون گریـه مـید اجساد شـهیدان و
خاک و لباس آن بدن ها سرخ تر مـیشد
کم کم صدای هلهله پشت خیـام آمد
و ز غم رخ ناموس کبری سرخ تر مـیشد
آتش بـه خیمـه رفت و شد هم بازی با باد
در بازی این دو سه ساله از نفس افتاد
راس بـه نی رفته تنش روح پیمبر بود
آتش بـه خیمـه یـا بـه دامن یـا کـه بر سر بود
بیمار بد حالی مـیان خیمـه و آتش
در این کشاکش ی سادات مضطر بود
ی آتش بـه دامان رفت
و سر درون دست یک نامرد خنجر بود
خلخالی از آن نازدانـه کنده بود اما
با ضربه ی سیلی دنبال خلخال دیگر بود
آتش فروکش کرد و تا گردید خاکستر
هر تکه ماند از خیمـه ها شد چادر و معجر
از بین دار الحرب راس اکبر آوردند
بعد از سر اکبر رئوس دیگر آوردند
بر نیزه سر ها شمردند و یکی کم بود
گشتند و از سر همان سر ، سر درآوردند
بر پشت خیمـه نیزه ها درون خاک رفت
“خواهید اگر مصیبت اصغر بیـان کنم
تیری ز قد او دو برابر بیـاورید”
آنگاه از زیر تل خاک جسم اصغر آوردند
سر را بـه خنجر نـه کـه با ضربه جدا د
آنگاه با نیزه بـه پیش مادر آوردند
سر را بـه نی بستند و مادر را بـه پشت سر بردند و
مادر هی صدا مـیزد علی مادر
—– متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——–
سر روی نی مـیرفت و بدن درون صحرا جا ماند
شاید کـه غغارت شد قمات و بی کفن جا ماند
گهواره درون بازار کوفه چوب قیمت خورد
جسم لطیف صاحبش دور از وطن جا ماند
نوزاد مظلومـی کـه نبش قبر شد آخر
حتی بـه دور از جسم هفتاد و دو تن جا ماند
مـیگشت زین العبدین درون خاک ها مـیگفت
ای وای علی اصغر من جان من جا ماند
پیدا شد و قبر شریفش سر اسراء شد
تا روز آخر خوابدر آغوش بابا شد
—- متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——-
خدایـا مـی بینی دارم مـی مـیرم
خدایـا پریشونم سرگردون
خدایـا شده اگه حتی یک بار
علیم و به من برگردون
—- متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——-
خدایـا مـی بینی دارم مـی مـیرم
خدایـا پریشونم سرگردون
خدایـا شده اگه حتی یک بار
علیم و به من برگردون
— متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——-
تو دلمـه مادر ، راز نـهفته
همش مـیترسم سرت ، از نیزه بیـافته
حتی اگه من بمـیرم
گهواره تو بعد مـیگیرم
وای جواب خدا رو چی مـیدن
سر شیرخوارمو ب
امون امون ای دل
—- متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 —–
این کـه گلوی بچم شده نشونـه بـه حرف آسونـه
حال منو مادر رو خدا مـیدونـه بـه حرف آسونـه
حس منو آه من نمـیرسونـه بـه حرف آسونـه
داغ منو محالی بتونـه بـه حرف آسونـه
وقت پر زدنش بود وقت مرد شدنش بود
قبرش قد قدش بود قنداقش کفنش بود
پیش آقام رو سفیدم کـه حالا ام شـهیدم
ولی بمـیرم از این کـه گریـه مردمو دیدم
این کـه یـهه سر نوزاد بره یـه نوزاد بـه حرف آسونـه
هی رو زمـین مـیوفه سر رو نیزه بـه حرف آسونـه
ازسر نیزه کوچیک تره رو نیزه بـه حرف آسونـه
سنگ بخوره گل پرپر رو نیزه بـه حرف آسونـه
هم آغوش بابا رفت که تا آغوش خدا رفت
هیشکی نیست بگه حالا اون گهواره کجا رفت
نیزه خونیشو دیدم خون پیشونیشو دیدم
ولی مردم برا باباش کـه پریشونیشو دیدم
این کـه تنش کجا موند ندونـه مادر بـه حرف آسونـه
زخم لبای خشکش آخر نشد تر بـه حرف آسونـه
جایزه بگیر قاتل به منظور این سر بـه حرف آسونـه
دعوا بشـه کی کشتش مـیونـه لشکر بـه حرف آسونـه
داغش آب سوزونده مرگ ما رو رسونده
از بچم بـه جز این سر چیزی باقی نمونده
—متن اشعار محمود کریمـی محرم 97—–
نازک دلی آزادگان چشمـه ای زلال هست که از دل صخره ای سخت جوشد. دل مؤمن را کـه مـی شناسی : مجمع اضداد هست ، رحم و شدت را با هم دارد و رقت و صلابت را نیز با هم . زلزله ای کـه در شانـه های ستبرشان افتاده از غلیـان آتش درون است؛ چشمـه اشک نیز از کنار این آتش مـی جوشد کـه این همـه داغ هست اماما
—————————————–
کجایید ای شـهیدان خدایی
بلاجویـان دشت کربلایی
کجایید ای سبک بالان عاشق
پرنده تر زمرغان هوایی
— متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——-
ای جلوه جلی حسین علی منجلی حسین
عموی حجت ابن حسن ای آخرین علی حسین
باب الحوائج علی اصغر
تو یک تنـه به منظور حسین بودی یـه لشکر
تویی و دستای عموت شفیع محشر
ای عزادار داغت خدا یـا غریب ابن غریب ابن غریب
آخرین جام قالو بلی یـا حبیب ابن حبیب ابن حبیب
ای چشمـه زلال علی کوچک ترین نـهال علی
شش ماهه ای و پیر همـه عالیجناب آل علی
خورشید ارباب ماه ربابی
مثل تمام سلسله ات عالیجنابی
در عاشقی پای حسین فصل اامـی
دست خالی نرفت از درت هر کـه بسته بـه نگاه تو امـید
داغ تو داغ آل عبا یـا شـهید ابن شـهید ابن شـهید
یـاعلی ابن حسین ابن علی
قنداقه ی تو مثل صدف داده بـه شان شیعه شرف
نقش نگین تو شرف نوادگان شاه نجف
تمثال مولا همنام حیدر
عصاره ی ولایت زهرای اطهر
از این همـه قدر و شکوه الله اکبر
باب الحوائج علی اصغر
تو یک تنـه به منظور حسین بودی یـه لشکر
تویی و دستای عموت شفیع محشر
بر درون و بین دربار تو ما فقیریم و غلام و کنیز
ما گرفتار شش گوشـه ایم یـا عزیز ابن عزیز ابن عزیز
یـاعلی ابن حسین ابن علی
حبیبنا علی اصغر
سیدنا علی اصغر
مولانا علی اصغر
—- متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 —–
امشب دلم را بسته ام برتار زلف دلبرم
مست علی اصغرم،مست علی اصغرم
امشب توسل کرده ام بردلبر مـه منظرم
مست علی اصغرم،مست علی اصغرم
امشب نماز عشق مـی خوانم بـه یـاد سرورم
مست علی اصغرم ،مست علی اصغرم
با فهم گویم حلقه درگوش علی اصغرم
مست علی اصغرم ،مست علی اصغرم
در توبه آدم سوی تو دست دعا برداشته
یـابن امـیرالمومنین، یـابن امـیرالمومنین
خضرنبی ازجام تو آب بقا برداشته
یـابن امـیرالمومنین،یـابن امـیرالمومنین
از چوبه گهواره ات موسی عصا برداشته
یـابن امـیرالمومنین،یـابن امـیرالمومنین
ازرشته قنداقه ات عیسی شفا برداشته
یـابن امـیرالمومنین،یـابن امـیرالمومنین
با نام تواز شعله ابراهیم پا برداشته
یـابن امـیرالمومنین ،یـابن امـیرالمومنین
فخرت همـین بس بوسه ات خیرالنسا برداشته
یـابن امـیرالمومنین،امـیرالمومنین
برپنجه های کوچکت نبض زمان هست و زمـین
یـابن امـیرالمومنین، یـابن امـیر المومنین
برطلعت رویت عیـان نقش امـیر المومنین
یـابن امـیرالمومنین،یـابن امـیرالمومنین
تا هست پا بر جا لبهای عشق پا برجا تویی
باب الحوایج یـا علی ،باب الحوایج یـا علی
خیل بنی ادم تمامـی بنده و مولا تویی
باب الحوایج یـا علی ،باب الحوایج یـا علی
چشم و چراغ خاندان و عترت طاها تویی
باب الحوایج یـا علی
گوییـا حسین ابن علی دوم زهرا تویی
باب الحوایج یـا علی باب الحوایج یـا علی
آرامش جان حسین و زینب کبری تویی
باب الحوایج یـا علی ،با ب الحوایج یـا علی
یـا من عینی الیک،یـا ثارالله یـابن الحیدر(یـابن الحیدر 2)
ذکری لک لبیک ،یـا ثارالله یـابن الحیدر،(یـابن الحیدر2)
صلی الله علیک،یـا ثارالله،یـابن الحیدر(یـابن الحیدر2)
یـا امـین الله ،یـابن الحیدر،(یـابن الحیدر2)
— متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 —–
ای حرمت قبله حاجات
یـاد تو تسبیح ومناجات ما
همقدم قافله سالار عشق ساقی عشاق و علمدار عشق
سرور و سالار سپاه حسین داده سر و دست براه حسین
عم امام و اخ و ابن امام حضرت عباس علیـه السلام
ای علم کفر نگون ساخته پرچم اسلام برافراخته
مکتب تو مکتب عشق و وفاست درس الفبای تو صدق و صفاست
شمع شده آب شده سوخته روح ادب را ادب آموخته
آب فرات از ادب تست مات موج زند اشگ بچشم فرات
یـاد حسین وعطشان او و آنخشکیده¬ی طفلان او
ساقی کوثر پدرت مرتضی هست کار تو سقائی کرب و بلایت
هر کـه بدردی بغمـی شد دوچار گوید از یکصد و سی و سه بار
ایعلم افراشته درون عالمـین اکشف یـا کاشف کرب الحسین
از کرم و لطف جوابش دهی تشنـه اگر آمده آبش دهی
چون نـهم ماه محرم رسید کار بدانجا کـه تو دانی کشید
از عقب خیمـه¬ی صدر جهان شاه فلک جاه ملک آشیـان
شمر بآواز ترا زد صدا گفت کجائید بنو اختنا
تا برهانند زهنگامـه¬ات داد نشان خط امان نامـه¬ات
رنگ پرید از رخ زیبای تو لرزه بیفتاد بر اعضای تو
من بامان باشم و جان جهان از دم شمشیر و سنان بی¬امان
دست تو نگرفت امان نامـه را که تا که شد از پیکر پاکت جدا
مزد تو زین سوختن و ساختن دست سپر و سرباختن
دست تو شد دسته شـه لافتی خط تو شد خط امان خدا
چار امامـی کـه ترا دیده اند دست علم گیر تو بوسیده¬اند
طفل بدی مادر والاگهر برد ترا ساحت قدس پدر
چشم خداوند چودست تو دید بوسه زد و اشگ زچشمش چکید
باآغشته بزهر جفا بوسه بدست تو بزد مجتبی
دید چو درون کرب و بلا شاهدین دست تو افتاد بروی زمـین
خم شد و بگذاشت سر دیده¬اش بوسه بزد باخشکیده¬اش
حضرت سجاد هم آندست پاک بوسه زد و کرد نـهان زیرخاک
مطلع شعبان همایون اثر بر ادب تست دلیلی دگر
سوم اینماه چونور امـید شعشعه¬ی صبح حسینی دمـید
چارم اینمـه کـه پر از عطر و بوست نوبت مـیلاد علمدار اوست
شد بهم آمـیخته از مشرقین نور ابوالفضل و شعاع حسین
ای بفدای سر و جان و تنت وین ادب آمدن و رفتنت
وقت ولادت قدمـی پشت سر وقت شـهادت قدمـی بیشتر
مدح تو این بس کـه شـه ملک و جان شاه شـهیدان و امام زمان
گفت بتو گوهر والا نژاد جان برادر بفدای تو باد
شـه چو بقربان برادر رود کیست” ریـاضی” کـه فدایت شود
—- متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——
تو مـهر سرخ طومار حسینی
تو با خون گلو یـار حسینی
مدال شانـه فرزند زهرا
علم بردار انصار حسینی
دو عالم بـه قربانت
دخیلم بـه دستانت
فدای غلامانت فدای شـهیدانت
چه آقایی چه مولایی چه دلداری چه سرداری
مولانا علی اصغر
تو مـهر عهد و پیمان حسینی
تو روی دست قرآن حسینی
تلزی نـه تبسم کن ببینم کـه تو فتح نمایـان حسینی
به روحم شرف دادی بـه جانم هدف دادی
به قلبم شعف دادی برات نجف دادی
چه طوفانی چه بارانی
چه دستانی چه دامانی
مولانا علی اصغر
سلام الله بر خون گلویت
که خون را آبرو دادی ز رویت
عروجت از شـهادت که تا خدا بود
رسیدی عاقبت بر آرزویت
من از درک مقام تو ناتوانم
مقامات بلندت را نمـیدانم
به قربان جلال تو عزیزانم
به عشق تو بـه دنبال شـهیدانم
من از خیل مریدانم
شده وقت سر و جانم
مولانا علی اصغر

متن اشعار محمود کریمـی شب هشتم محرم 97

دانلود فایل صوتی مداحی محمود کریمـی شب ششم محرم 97

شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی
اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتِلُونی
وَ بِجَرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمـیـعاَ تَنْظُرونی
کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی
وسقوه سهم بغــــی عوض الماء المعین
من شـهید کربلایم
سربریده از قفایم
– متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——
سلام من بـه علی اکبر
به ناز دانـه ی پیغمبر
به نجم فاطمـه ی زهرا
به نور منجلی از حیدر
که منجلی شده بر او سان
و کوه گشت چو خاکستر
به نام نامـی او زمزم
شده هست قطره ای از کوثر
به یک اشاره ی چشمانش
گرفت حاجت خود هاجر
دوید دوید و دمادم شد
مسیر شـهره بـه جان پرور
خلاصه هر چه رسل دارد
عنایتی بود از داور
که داده حق بـه رسول الله
و او بـه دست علی اکبر
اگر نـه گر بـه حرم رفتی
من از حسینم و او از من
دلیل چیست از این بهتر
نبیست ریشـه ی آل الله
علی شبیـه رسول الله
وجود تشنـه ی بارانش
وجود بسته بـه دستانش
در انتظار لقاالله خلاص کرده ز تن جانش
از آن ترنم توحیدش
نماز معنی ایمانش
ز هوش رفته امـین وحی
به یک تلاوت قرآنش
جهان اگر بشود حاتم
نشسته از سر خوانش
فدایی اش شده یحیی و خلیل حاجب و دربانش
علی شیر خدا اکبر کـه عالم هست به فرمانش
نیـام و قبضه ی شمشیرش
زده هست بوسه بـه دستانش
توهم ازی فهمد کجاست آخر طوفانش
عجب مدار کـه مـیترسند تمام کفر ز مـیدانش
لباس رزم کـه مـیپوشد ز خیمـه زمزمـه مـیجوشد
—- متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——-
برای رزم مـهیـا شد
به خیمـه محشر کبری شده
پدر امـید خود از کف داد
سرشک دیده چو دریـا شد
چه فاطمـیه ایی ر اشکی
ز روضه خوانی بابا شد
چو رفت بر رخ ثارالله
نشان مرگ هویدا شد ز خیمـه گاه
همـه دیدند کـه زانوان پدر که تا شد
پدر ز دور نظر مـیکرد مـیان لشکر
ز دور دید کـه یک کوچه ز تیر و تیغ و تبر وا شد
به کوچه رفت علی اکبر
تداعی غم زهرا شد
ز اسب روی زمـین افتاد
به تیغ اربا اربا شد
تمام پیکر او زخمـی ز فرق که تا به کف پا شد
هزار زخم بـه تن جا ماند
هزار تیر بـه تن جا شد
ز دست داد چو نیرویش
پدر رسید بـه زانویش
———————-
بالا بلنده بابا گیسو کمنده بابا
اگه تو بری تو این غریبی
دل بـه کی ببنده بابا
—-متن اشعار محمود کریمـی محرم 97—–
چه داغی دارم روی الهی هیچ بابایی نبینـه
جگر گوششش باتشنـه جلو چشماش نقش زمـینـه
شبیـه تسبیح بریده کـه دو نـه هاش هر جا پریده
دیدم کـه سر نیزه تنترو این طرف اون طرف کشیده
کنار تو خمـیده رنگ منو پریده
پاشو بریم بـه خیمـه ها که تا ت از راه نرسیده
دور و برم ستاره ریخته یـا ماه پاره پاره ریخته
هر جوری برداشتم تنت رو روی زمـین دوباره ریخته
خیمـه ای کـه پر از شـهیده شـهیدی مثل تو ندیده
از آتیش داغ تو زود تر آتیش بـه خیمـه ها رسیده
————————–
عقل مـی‌گوید بمان و عشق مـی‌گوید برو… واین هر دو، ‌عقل وعشق را، خداوند آفریده هست تا وجود انسان درون حیرت مـیان عقل و عشق معنا شود اگر چه عقل نیز اگر پیوند خویش را با چشمـه خورشید نبرد عشق را درون راهی کـه مـی رود تصدیق خواهد کرد آنجا دیگر مـیان عقل و عشق فاصله ایی نیست
— متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——–
کشته ی کشته هاتم
مرده ی مرده هاتم
زخمـی یک نگاتم تو حسرت شـهیداتم
مولانا علی اکبر
ای فدای تو جانا عشق غیر تو اصلا
بی تو زندگی ابدا مولانا علی اکبر
ملک ملک عشق زهرا
شـهریـار شـهریـارا پاره تن حسین
امـیر تاج دارا ماه شبای تار لیلا
یـاد روی تو اصل رویـا
کشته ی کشته هاتم
مرده ی مرده هاتم
زخمـی یک نگاتم تو حسرت شـهیداتم
مولانا علی اکبر
جان ساقی حرم جامتو دریـا
عشق نام تو بردن
از تو خوردن
تو رکاب تو مردن
مولانا علی اکبر
آینـه ی صفات الله
جلوه صراط الله
علت بقای عشق
ای فنا بـه ذات الله
امـیر جون بـه کف تویی تو
نوه لو کشف تویی تو
نسخه تمام عیـار شاه نجف تویی تو
مـیرسه محشر از راه
بس کـه حسین کشید آه
تو رفتی و سفید شد محاسن ثارالله
مولانا علی اکبر
مـیری و مـیشـه تنـها دنبالت مـیاد بابا
سخت داغ تو بخدا مولا علی اکبر
تا بدن کبودت افتاد
تا کلاه خودت افتاد
تبر و تیغ و نیزه بـه تار و پودت افتاد
ولی دیگه نمـیشـه حالا
تو رو بغل بگیره بابا
بس کـه قطعه شد این پیکر اربا اربا
بابات داره مـیمـیره
کی دستمو بگیره
عشق بابا بلند شو
ببین چه خسته و پیره
مولانا علی اکبر
ای یل خیمـه ها حیدر کربلا ای علی اکبر
ای ستاره سحر و ثمر و پسر خون خدا
شبه نبی سبط علی تلالو نور ناموس کبریـا
یک طرف اکبر بـه مـیدان مـیرود دامن کشان
یک طرف بابا پریشان ها مویـه کنان
ماه تابان من جان جانان من یوسف زهرا بابا
با نبودنت مـی رود نور از این دیده گریـان من
ای پسرم خون جگرم کـه رفتن تو زد اتش بـه جان من
ای ماه شبهای تارم خورشدی روزگارم
علاج تشنگی ات را بـه جدم مـی سپارم
خیمـه محشر شده مظطر شده درون تبو تابم
ای زینب بیـا و ببین کـه حسین بی علی اکبر شده
جان دلم مشتعلم محاصنم سرخ از خون جگر شده
مـیدرخشد چون ستاره این جسم پاره پاره
مـیدهم جان که تا بگیری دست من را دوباره
ای خرامان رفته درون خون خفته کم تر ناز کن
اکبرم جان رقیـه چشم خود را باز کن
— متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 —
ای علی اکبر حسین ثانی حیدر حسین
ای یل کرب و بلا
ای امـید خیمـه ها
ای شبیـه مصطفی
ای علی اکبر حسین ثانی حیدر حسین
ای نفس های حسین
یـار رعنای حسین
ماه زیبای حسین
ای علی اکبر حسین ثانی حیدر حسین
ای بدر هاشمـیون
ای مـیر حیدریون
ای مـهر فاطمـیون
ای علی اکبر حسین ثانی حیدر حسین
ای یل کرب و بلا
ای امـید خیمـه ها
ای شبیـه مصطفی
خورشید ارض و سما
هم خون خون خون خدا
نور ایمان وفا
ای علی اکبر حسین ثانی حیدر حسین
– متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——
ایوان نجف عجب صفایی دارد…
حیدر(ع)،بنگر چه بارگاهی دارد…
چشمت عین الیقین است
دستت حبل المتین است
به صف پیکار کار ذوالفقارت آتشین است
تکبیرت پر طنین است
علمت درون آسمان ها از همـه بالاترین است
ضربان قلب تو سرمایـه ی عمر زمـین است
صنمـی کـه جبرئیل از باغ روحش خوشـه چین است
روح روح الامـین،حیدر(ع)،امـیرالمومنین(ع) است!
ملکوت بی کران ها
جبروت کهکشان ها
همـه مٌلک سرور اعلا علی(ع)،علی مولا(ع)
ایوان نجف عجب صفایی دارد…
حیدر،بنگر چه بارگاهی دارد…
—- متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 ——-
ای تو رسولی تو نبی الله منی غیرت الله منی
اشـهد ان علی ولی الله منی غیرت الله منی
–متن اشعار محمود کریمـی محرم 97——-
چه قیـامت چه محشری چه دلاور چه دلبری
سری از هر سری سری الله اکبر چه اکبری
پس این پرده چه مـی بینی
که مشتاق بلایی تو
دل حرم محو رخت اما
محو ذات خدایی تو
راهی مـیدان شدی از خیمـه
با این حالت شیدایی
همـه بـه دنبال تو آواره
ای مجموعه ی زیبایی
چه شکوه و صلابتی چه وقار و اصالتی
چه دل بی نـهایتی الله اکبر چه قامتی
نام عمویت پدر فضل است
اما تو پدر عشقی
روبرویت معرکه اما تو
راهی سفر عشقی
گره ی ابروی تو امـید
قلب خسته ی ثارالله
با حرم و وداع کردی
با لبخند رسول الله
از خیمـه برون چو رسول الله
آمد پیش چشم ثارالله
دستی بر قبضه ی شمشیر و
فریـاد علی اکبر یـا علی ولی الله
همـه ی اهل حرم از پی او نالان
فلک از نفسش سوزان
ملک از دم او گریـان
به کف آینـه و اشک و قرآن
به تنش زره رسول دو سرا
بهپدرش دم یـا ولدی
عجب عشق و محبتی عجب اصل و اصالتی
عجب ایثار و همتی الله اکبر چه حالتی
حسب فرمان ولی امر
جانت را بـه کف آوردی
مـیکشی تیغ و به لبت ذکر
یـا شاه نجف آوردی
لب همـه درون عطش آب و
توتشنـه ی جانانی
آیینـه ی کامل پیغمبر
اکنون حیدر مـیدانی
دست عالم و دامن تو یـاعلی
علی علی یـاعلی
— متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 –
وای از اشک م واویلا علی الحرم
وای بـه روز ت واویلا علی الحرم
داغ تو گشت را واویلا علی الحرم
گرفته قلب م واویلا علی الحرم
فرق تو عین حیدر هست واویلا علی الحرم
سرت شکسته پسرم واویلا علی الحرم
شدی شبیـه مادرم واویلا علی الحرم
وای خدایـا چه کنم واویلا علی الحرم
خیز و ببین چه مضطرم واویلا علی الحرم
بر سر و مـیزند واویلا علی الحرم
کنار من برادرت واویلا علی الحرم
واویلا علی الحرم
این تن پاره پاره را واویلا علی الحرم
چگونـه که تا حرم برم واویلا علی الحرم
وای بـه روز م واویلا علی الحرم
وای از اشک م واویلا علی الحرم
وای یل دلاورم واویلا علی الحرم
ای ماه منورم واویلا علی الحرم
آلاله معطرم واویلا علی الحرم
تو دست و پا مـیزدی و واویلا علی الحرم
کنار تو محتضرم واویلا علی الحرم
واویلا علی الحرم
— متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 —-
اگه پدری خدای نکرده داغ جوون ببینـه
اطرافیـان نمـیذارند غمـی بیشتر از اون ببینـه
مـیان برا تسلی دست پدرو مـیگیرن
همـه مـیان و زیر تابوت پسرو مـیگیرن
اما دلا بسوزه برا پدری کـه داغ دید
نمـیتونست بلند شـه بس کـه پاهاش مـیلرزید
افتاده بود و قاتل بـه گریـه هاش مـیخندید
اگه پسری خدای نکرده بـه روی خاک صحرا
بیوفته جون ه از عطش پیش چشای بابا
یکی بیـاد یکم آب رو صورتش بپاشـه
که تشنگی اولاد بـه خدا قاتل باباشـه
اما دلا بسوزه برا ماه لیلا
ماهی کـه زنده زنده تنش شد اربا اربا
لب تشنـه دست و پا زد جلو چشم های بابا
– متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 –
رسید کار بـه جایی ز عاشقی ما را
که درون قبیله ی ما هر کـه بود مجنون شد
یک مصرع حاصل عمری کـه داشتم
یـار آمد و گرفت بـه بندم کشید و بردد

متن اشعار محمود کریمـی شب تاسوعا محرم 97

فایل صوتی مداحی محمود کریمـی شب تاسوعا محرم 97

متن اشعار محمود کریمـی شب دهم محرم 97

بزودی……

متن اشعار محمود کریمـی محرم 97

لطفا بـه این پست امتیـاز دهید

[متن اشعار محمود کریمـی محرم 97 دانلود دلبرم میرود زخم زبان میشنوم]

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Sat, 12 Jan 2019 10:38:00 +0000